بلاکچین از دو واژه ی بلاک (Block) و چین (Chain) تشکیل شده و به معنی زنجیره ی بلاک می باشد که تمامی اطلاعات و دیتا در این شبکه در داخل بلاک هایی ذخیره می شوند و این بلاک ها به صورت زنجیر وار به هم متصل می شوند.
بلاکچین به صورت کلی یک نوع دیتابیس ویژه می باشد که این دیتابیس مجموعه ای اطلاعات را به صورت الکترونیکی ذخیره می کند ولی تفاوت دیتابیس بلاکچین با سایر دیتابیس ها به نحوه ی ذخیره سازی اطلاعات مربوط می شود. در بلاکچین، اطلاعات در یک بلاک ذخیره می شوند و با توجه به اینکه این بلاک ها ظرفیت محدودی دارند، هنگامی که ظرفیت یک بلاک کامل شد و در واقع آن بلاک پر شد، به بلاک پر شده قبلی اضافه میشود و به این شکل زنجیرهای از بلاکهای حاوی اطلاعات را ایجاد میکند.
به زبان ساده، بلاک چین یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش می باشد و تفاوت آن با سیستم های دیگر در این است که اطلاعات ذخیره شده روی این نوع سیستم، میان همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته میشود و هیچ چیزی از بین نمی رود و با استفاده از رمزنگاری و توزیع داده ها، امکان هک شدن، دستکاری و حتی حذف دیتا و اطلاعات ثبت شده، تقریباً از بین میرود و همه چیز به صورت شفاف نمایان می شود.
برای درک بهتر موضوع بلاک چین یک مثال می زنیم :
شما یک برگه حاوی اطلاعات مهم را در بین دوستان خود به اشتراک می گذارید و همه ی آنها از این اطلاعات یک نمونه کپی بر می دارند و از ان نمونه عکس برداری هم می کنند، حالا اگر شما برگه ی اصلی را از بین ببرید یا تغییر دهید، همه متوجه این موضوع می شوند زیرا همه ی آنها یک کپی از برگه ی شما در اختیار دارند و عملا تغییرات و نابود کردن آن برگه نمی تواند چیزی را برای شما تغییر دهد. در بلاکچین نیز همین موضوع دقیقا رخ می دهد و تمامی اطلاعات ثبت و در بلاک ها ذخیره می شوند و امکان هیچ تغییر یا هک کردن در آن موجود نمی باشد.
پس می توان نتیجه گرفت که،هرگونه تغییری در بلاک چین قابل تشخیص است.
منبع : Blockchain