دانشمندان به طور مداوم در تلاش برای توسعه هوش مصنوعی و تلاش برای پر کردن شکاف بین آن و هوش انسان هستند. در آزمایش های اخیر، دانشمندان متوجه شده اند که برخی از برنامه های هوش مصنوعی شروع به کار بسیار نزدیک با مغز انسان کرده اند. این مطالعه نشان داد که شبکه های خودکار بسیار نزدیک به مغز انسان عمل می کنند.
یک دهه پیش، دانشمندان بسیاری از پیچیدهترین سیستمهای هوش مصنوعی را با استفاده از ذخیرهگاههای عظیم داده برای «آموزش» یک شبکه عصبی مصنوعی برای تمایز صحیح بین چیزها آموزش دادهاند.
چنین آموزش «نظارت دقیق» مستلزم مرتبسازی دادهها توسط انسان است که بسیار پر زحمت است و شبکههای عصبی اغلب از میانبرهایی استفاده میکنند تا یاد بگیرند که چیزها را با حداقل اطلاعات کنار هم قرار دهند، گاهی اوقات به صورت سطحی.
به عنوان مثال، یک شبکه عصبی مصنوعی (گروهی از رایانه های متصل به هم) ممکن است از حضور علف برای تشخیص تصویر یک گاو استفاده کند، زیرا گاوها معمولاً در مزرعه عکس می گیرند.
تلاقی بین هوش حیوانی و هوش مصنوعی
الکسی افروس، دانشمند کامپیوتر در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، میگوید: «رایانهها و برنامههای هوش مصنوعی واقعاً موضوع را یاد نمیگیرند، اما در آزمون به خوبی کار میکنند.
علاوه بر این، برای محققان علاقه مند به تلاقی هوش مصنوعی و حیوانی، این “یادگیری نظارت شده” ممکن است در آنچه می تواند در مورد عملکرد مغزهای بیولوژیکی فاش کند محدود باشد، زیرا حیوانات و انسان ها از مجموعه داده های برچسب گذاری شده به عنوان تنها منبع یادگیری خود استفاده نمی کنند. ، بلکه بیشتر بر روی تکیه کنید تجربیات او مبتنی بر اکتشاف او در محیط به تنهایی است که منجر به دستیابی او به درک غنی و قدرتمندی از جهان می شود.
امروزه، برخی از متخصصان علوم اعصاب محاسباتی (مطالعه عملکرد مغز با توجه به ویژگیهای پردازش اطلاعات ساختارهای تشکیلدهنده سیستم عصبی) شروع به کشف شبکههای عصبی خودکاری کردهاند که با دادههای کمی که انسانها طبقهبندی کردهاند، آموزش دیدهاند.